زغال زیستی چیست

زغال زیستی یا بیوچار (Biochar) یک ماده جامد غنی از کربن است که از طریق فرآیند پیرولیز (تجزیه حرارتی مواد آلی در غیاب یا کمبود اکسیژن) تولید می‌شود. مواد اولیه برای تولید زغال زیستی می‌تواند طیف وسیعی از زیست توده (Biomass) مانند ضایعات کشاورزی، پسماندهای جنگلی، کود دامی و حتی پسماندهای جامد شهری باشد.

**ویژگی‌های کلیدی زغال زیستی:**

* **غنی از کربن:** حاوی درصد بالایی کربن تثبیت شده است که به حفظ کربن در خاک کمک می‌کند.
* **تخلخل بالا:** ساختار متخلخل آن باعث افزایش ظرفیت نگهداری آب و هوا در خاک می‌شود.
* **سطح ویژه بالا:** سطح وسیعی برای جذب و نگهداری مواد مغذی و میکروارگانیسم‌ها فراهم می‌کند.
* **مقاومت در برابر تجزیه:** به دلیل ساختار کربنی پایدار، به کندی در خاک تجزیه می‌شود و اثرات بلندمدتی دارد.

**کاربردهای زغال زیستی:**

* **بهبود خاک:**
* افزایش حاصلخیزی خاک
* بهبود تهویه و زهکشی
* افزایش ظرفیت نگهداری آب و مواد مغذی
* کاهش اسیدیته خاک
* افزایش فعالیت میکروبی خاک
* **کشاورزی:**
* افزایش عملکرد محصولات کشاورزی
* کاهش نیاز به کودهای شیمیایی
* کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای از خاک
* **محیط زیست:**
* تثبیت کربن در خاک و کاهش تغییرات آب و هوایی
* کاهش آلودگی آب و خاک با جذب آلاینده‌ها
* مدیریت پسماند و تبدیل آن به یک محصول ارزشمند
* **سایر کاربردها:**
* تصفیه آب و فاضلاب
* تولید انرژی
* مصالح ساختمانی

**مزایای استفاده از زغال زیستی:**

* **پایداری:** استفاده از زیست توده به عنوان ماده اولیه و تثبیت کربن در خاک، به کاهش اثرات منفی تغییرات آب و هوایی کمک می‌کند.
* **بهبود حاصلخیزی خاک:** باعث افزایش بهره‌وری کشاورزی و کاهش نیاز به کودهای شیمیایی می‌شود.
* **کاهش آلودگی:** به جذب و حذف آلاینده‌ها از آب و خاک کمک می‌کند.
* **مدیریت پسماند:** راهکاری برای استفاده از پسماندهای آلی و تبدیل آنها به یک محصول با ارزش افزوده است.

به طور خلاصه، زغال زیستی یک ماده ارزشمند با کاربردهای متنوع است که می‌تواند به بهبود کیفیت خاک، افزایش بهره‌وری کشاورزی، حفاظت از محیط زیست و کاهش اثرات تغییرات آب و هوایی کمک کند.